Jak dobierać farby emulsyjne do malowania wewnątrz pomieszczeń?
Farby emulsyjne (inaczej dyspersyjne) stanowią dziś najliczniejszą i najbardziej popularną grupę produktów do malowania ścian i sufitów. Zastąpiły one stosowane dotąd farby klejowe i wapienne. Rozpuszczalnikiem ich jest woda, a spoiwem wodna dyspersja polimerowa.
Przejdź do akapitu:
Farby te podczas wysychania emitują jedynie parę wodną, co jest niesłychanie istotne jeśli chodzi o zdrowie i komfort aplikacji (zapach). Ich dodatkowymi zaletami są wysoka wydajność, uniwersalność i łatwość stosowania oraz odporność na uszkodzenia mechaniczne.
Farby dopuszczone do sprzedaży muszą spełniać wiele wymogów stawianych przez Polską Normę. Najważniejsze z nich to: siła krycia, paroprzepuszczalność, lepkość i gęstość oraz odporność mechaniczna powłoki. Ta ostatnia kwalifikuje produkt do jednej z trzech grup, w zależności od ich reakcji na mycie i szorowanie. I tak:
Rodzaj III oznacza, iż farba jest oporna na ścieranie na sucho.
Rodzaj II to farba odporna na zmywanie.
Rodzaj I to produkt odporny na szorowanie.
Producenci farb stosują coraz nowsze technologie udoskonalając swoje produkty. Dziś na rynku dostępne są farby o szalenie wysokiej odporności. Przykładem może być Śnieżka Plamoodporna. Produkt charakteryzuje się wyjątkową odpornością na plamy, zmywanie i szorowanie na mokro, a więc sprawdzi się nawet w trudnych warunkach. W palecie kolorystycznej Śnieżki Plamoodpornej znalazło się aż 48 trwałych kolorów Więcej informacji - kliknij tutaj...
Jak więc dobrać produkt optymalny dla naszego wnętrza? Na co zwrócić uwagę?
Wybierając farbę pamiętajmy:
- Do nowych, niemalowanych wcześniej powierzchni tynkowanych lub wykonanych z płyt gipsowo-kartonowych, warto wybierać lepsze produkty, odporne na zmywanie (rodzaj I lub II). Przed malowaniem należy zastosować grunt.
- Jeśli ściany były wcześniej malowane farbami niewiadomego pochodzenia i mamy podstawy przypuszczać, iż warstw jest wiele, nie warto stosować drogich farb szorowalnych o najwyższych parametrach. Słabe podłoże nie zapewni im odpowiednich warunków do tego, by farba mogła w pełni wykazać się swoimi właściwościami. W takich przypadkach lepiej zastosować rodzaj III farby (tańszy) i liczyć się z jej krótszym czasem świetności.
Jak ocenić stan podłoża?
Na początku należy dobrze przyjrzeć się ścianie. Można wykonać prosty test. W miejscu, w którym powłoka wydaje nam się niepewna, należy mocno przykleić taśmę malarską, a następnie zerwać ją szybkim ruchem. Jeśli na taśmie pozostaną resztki starych powłok malarskich, oznacza to iż, przyczepność powierzchni jest niska i lepiej zastosować farby rodzaju III. Jeżeli natomiast taśma pozostanie czysta, a test wykonaliśmy w kilku losowych miejscach, oznacza to iż możemy sięgać po lepsze produkty (rodzaj I i II).
Stare i słabe powłoki malarskie najlepiej jednak jest usunąć. Oznacza to wprawdzie dużo większy nakład pracy, ale efekt końcowy pozostanie na znacznie dłużej, a użycie najlepszych farb gwarantuje nie tylko znakomity wygląd ścian ale i łatwe utrzymanie w czystości, a kolejny remont odsunie w czasie nawet o kilka lat.
- Pomieszczenia które nie są narażone na zabrudzenia ani ścieranie możemy pomalować tańszymi farbami (Rodzaj III).
- Jeśli zmieniamy kolor ścian, lepiej wybrać produkt droższy o wysokiej sile krycia by uniknąć wielokrotnego malowania powierzchni.
Dobór farby emulsyjnej do malowania pomieszczenia jest najczęściej kompromisem, pomiędzy stanem w jakim znajdują się przeznaczone do malowana ściany, oczekiwaniami co do efektu i wytrzymałości nowej powłoki oraz zasobnością portfela klienta.